Produkcja kaszmirowych swetrów jest długim i bardzo trudnym procesem. Zaczyna się od zbierania surowca – włókien kaszmiru. Włókna zbiera się wiosną i latem, wtedy właśnie kaszmirowe kozy schodzą z gór na niższy poziom. Tu, ocierają się o różne kamienie i krzaki, z których następnie zbierane są włókna. Najpopularniejszą jednak metodą pozyskiwania kaszmirowej wełny jest wyczesywanie sierści ze spodu zwierzęcia.

Do produkcji kaszmirowego swetra używa się jedynie tych najmiększych włókien o najwyższej jakości. Dlatego nie martw się o kaszmirowe kozy – z każdej z nich wyczesuje się zaledwie kilkadziesiąt gramów włókien, które z pewnością się im nie przydadzą.

Surowy kaszmir jest przetwarzany w krajach, z których się go pozyskuje – na przykład z Nepalu, który jest jednym z najbiedniejszych krajów na świecie. Wyrób odzieży z kaszmiru i kaszmirowych dywanów uchodzi tu za najczęstsze rzemiosło. Umiejętność przetwarzania kaszmiru jest przekazywana z pokolenia na pokolenie, jest to bardzo ciężka praca.

Po wyczesaniu, surowy kaszmir musi być uprany i posortowany. Włókna nie spełniające wymogów jakościowych są odrzucane. Następnie przygotowuje się przędze, którą się farbuje i suszy. Oryginalny kolor sierści kóz (tym samym kolor włókien) może być biały lub czarny, jednak zazwyczaj preferuje się kolor biały. Po tym, następuje najważniejszy krok – tkanie.

Kaszmirowe włókna dzięki swojej miękkości nie są przetwarzane przez maszyny, lecz ręcznie. Najprawdopodobniej nie istnieje jednak żadna technologia, która umożliwiałaby pełne zautomatyzowanie maszyn produkcyjnych do wyrobu odzieży z czystego, 100% kaszmiru. Próbują dokonać tego Chiny, które sztucznie hodują ogromne ilości kaszmirowych kóz. Wiele etapów się tu automatyzuje, co powoduje zmniejszenie kosztów produkcji. Niestety poprzez takie kroki odzież z kaszmiru traci na swojej jakości. Zalecamy, aby kupować jedynie kaszmirowe swetry pochodzące z Nepalu, lub na przykład z Mongolii, która również słynie z produkcji kaszmirowej odzieży o wysokiej jakości.